Is een gelijkwaardige samenwerking tussen holistische en reguliere zorg mogelijk?
Is een gelijkwaardige samenwerking tussen holistische en reguliere zorg mogelijk?
In de 35 jaar die in de gezondheidszorg werk, is dit thema een rode draad geworden in mijn werk. Dit is al begonnen, zover ik terug kan kijken in dit leven, in mijn jeugd. De behoefte om gehoord te worden, de moeite die ik had met machtsconflicten die er thuis waren. Ik had een eigen binnenwereld en die was nog schoon, licht en oneindig. Ik begreep die ruzies niet, ik begreep niet dat mijn broer buitengesloten kon worden omdat hij onhandelbaar was, enzovoort.
Later, toen ik in de gezondheidszorg ging werken, zag ik dezelfde machtspatronen. Daar werd ik mij vooral van bewust toen ik mij steeds meer met persoonlijke groei bezig ging houden.
Een heel cruciaal moment in mijn leven was, toen ik op mijn 21ste jaar zelf in een crisis raakte en niet thuis kon blijven wonen. Voor mijn gevoel kon ik nergens naar toe. Ik wist dat ik geen opname wilde, want dat had ik meegemaakt toen ik 8 jaar was en mijn zus op haar 18e in de psychiatrie kwam. Mensen bij wie ik in de winkel had gewerkt, hebben mij toen thuis opgevangen. Dat is heel belangrijk geweest, om een thuis te ervaren waar ik onvoorwaardelijk gehoord werd. Dit was niet wat ik in de gezondheidszorg ervaarde toen ik daar net begon met werken.
Er was altijd een vaag verlangen om, als het mogelijk zou zijn, een thuis te bieden aan anderen die dat nodig hebben Nu zit ik midden in gesprekken om samen met mijn partner een gezinshuis te starten voor kinderen en jongeren.
In de gezondheidszorg heb ik altijd de brug gevormd tussen het reguliere en noem het maar voor het gemak, de holistische benaderingen. De werelden waren qua opleiding totaal verschillend en ik vond het een eenzaam pad, net zoals mijn ervaringen als kind thuis. In mijn praktijk als coach/therapeut heb ik de laatste 10 jaar steeds samengewerkt met collega’s met die verschillende benaderwijzen.
Hoe meer ik groeide in mijn basis en al mijn gevoelens er ook in mijn werk mochten zijn, hoe meer de samenwerking tussen regulier en holistisch een realiteit werd. Als ik met de psychiater met wie ik samenwerk, cliënt evaluaties houd, laat ik mijn manier van werken helemaal zien. Mijn manier is om de cliënt alle ruimte te geven om de gevoelens er te laten zijn. Ik ervaar in deze evaluaties een gelijkwaardige samenwerking. Ik heb ook andere ervaringen, namelijk als mijn werkwijze voor de andere hulpverlener te confronterend wordt. Zonder veroordelend te zijn, kan ik dan de cliënt in deze laten zien dat die verschillen tussen hulpverleners er zijn.
| Voor mij is de meerwaarde van het holistische werken, dat je echt bent en je gevoelens durft te laten zien. En dat een cliënt daardoor veiligheid kan ervaren, om vervolgens zijn/haar gevoelens toe te durven laten. Als je als hulpverlener je emoties hebt doorleefd en erkent, maakt dat het holistische en reguliere hulpverlenen heel krachtig. Het gaat erom dat de hulpverlener dat zelf ook echt in de praktijk brengt, anders zijn het loze woorden, net zo leeg als in de vele regels in de reguliere gezondheidszorg. Het authentieke zelf voelen, is de sleutel tot duurzame samenwerking in de gezondheidszorg. |  |
Ik vind het een mooie uitdaging, om met zoveel werkervaring en scholing, andere hulpverleners/coaches de nodige ondersteuning te gaan bieden. Daarmee wil ik graag verschillende ingangen aanreiken om binnen de gezondheidszorg en het onderwijs de holistische en reguliere werkwijzen beter samen te laten werken. Het is erg boeiend om bij bijvoorbeeld hulpverleners met reguliere methodieken, deze aanvulling van het ‘voelen’ aan te reiken, niet alleen in woorden, maar door te gaan ervaren. Vanuit die kracht kun je in gelijkwaardigheid samenwerken. Dat de woorden kloppen met wat je voelt en dat je niet iets achterhoudt. Wanneer een situatie of omstandigheid nog een bedreiging is voor de ander, is het een uitdaging om de stapjes nog kleiner te maken om meer veiligheid te bieden. De vraag aan jou als hulpverlener is, hoe bloot wil je en kun je werken? Als je daarin bewust en transparant durft te zijn, is er een uitdaging en gelegenheid om nieuwe stappen te gaan zetten.
