Compassievol communiceren

"In het echte leven hebben we niet met goden te maken, maar met gewone mensen, zoals we zelf zijn,
mannen en vrouwen vol tegenstellingen,
die standvastig zijn en wispelturig,
sterk en zwak,
eerbiedwaardig en eerloos."
  

 
Dit schreef Nelson Mandela. Als ik het weer eens perfect wil doen, geeft deze gedachte mij ruimte.
Ja, hoe zou het zijn, als anderen ons niet zouden "afrekenen" op onze zwakke momenten?
Hoe zou het zijn, als we anderen niet zouden veroordelen, wanneer ze een minder sterke kant laten zien?
Als we ons niet meer vastbijten in zelfverwijt of schaamte, als iets niet zo gaat, als we hadden gewild?  
Als we openlijk kunnen betreuren, wat nog niet gegaan is, zoals we hadden gewild, maar ons dan richten op hoe we die behoefte nu wél willen vervullen?
Bijvoorbeeld als je je kind dom en egoïstisch hebt genoemd, terwijl je eigenlijk gelijkwaardiger en vriendelijker met haar wilt omgaan. 
Hoe zou het zijn, als we de ruimte krijgen om te leren van vergissingen en fouten, allemaal?
 
Hoeveel creativiteit en groei is er mogelijk, als we onszelf en anderen kunnen accepteren, inclusief onze menselijke zwakheden?
 
Mijn werk gaat over compassievol communiceren met jezelf en anderen, authentiek én verbindend zijn.
Ik gebruik daarvoor de methodiek van Marshall Rosenberg, aangevuld met de inzichten van Vivian Dittmar. Momenteel ben ik nog aan het stoeien met Zoom of een ander online programma om digitaal te werken met  groepen. En coaching via Skype is al langer mogelijk.
Mail je me, als je een vraag of thema hebt, waar je graag een training (of coachingssessie) over wilt krijgen?
Compassievolle groet,
 
Antoinette Wibbelink-Oosterwijk
www.wibbelinktrainingen.nl
 

Antoinette Wibbelink

Plaats hier je reactie!


Je bericht wordt verzonden...